de nozem en de non
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo en Johan
27 Mei 2006 | Spanje, Astorga
Op woensdag 24 mei zijn wij uit Belorado vertrokken. Het hele lieve echtpaar Peter en Agnes hadden voor de pelgrims ontbijt klaar gemaakt met koffie, melk. Dit echtpaar kwam uit Zwitserland en zorgden voor twee-drie weken voor de pelgrims. Het was een prima refugio.
Wij vertrokken wederom in prima fietsweer, wel was het 's-morgens behoorlijk koud, lange broek en handschoenen waren echt nodig. Na een uur of drie kwamen wij aan in Burgos, daar de kathedraal bezocht. Na daar even rond gekeken te hebben zijn wij doorgefiets naar Hontanas, een klein dorpje waar wij terecht konden in een Albergue munipical, een soort gemeenschapsruimte. Voordat wij in Hontanas aankwamen hebben wij een behoorlijk stuk verkeerd gefietst, wij hadden een afslag niet gezien, daardoor kwamen wij via een zandweg in een heel klein dorpje, wij hoopten daar een verkeersbord te vinden die aan zou geven waar wij ergens zaten. Wij hebben zeker een half uur door het dorp gedwaald, er waren alleen maar zandpaden die naar het dorp leidden, slechts een verharde weg kwam het dorp binnen, maar die ging terug naar Burgos. Via een korenland zijn wij uiteindelijk weer op de juiste weg gekomen. In Hontanas zijn wij donderdag 25 mei vertrokken naar Sahagun. Wij hadden volgens de routekaart daar een albergue gevonden. Helaas de albergue was drie dagen gesloten, wij verder moeten rijden. Tien kilometer verderop vonden wij in een heel vervallen dorpje een Albergue. Wij waren mooi op tijd in Bercianos del Real Camino, waar de albergue geregeld werd door nonnen.
Deze albergue en het verblijf daar was heel heel bijzonder. Wij werden opgewacht door twee nonnen. Eigenlijk was de albergue al vol, maar door hun menslievendheid regelden zij toch een slaapplaats. Ik kon samen met drie spanjaarden op de room for sick people slapen (EHBO-kamer), daar werd een matras op de grond gelegd en alweer een pelgrim kon slapen.
's-Avonds om 7 uur was er een HMis, mij was gevraagd of ik niet iets wilde voorlezen in een andere taal dan spaans. Het werd een lezing in het engels, daarnaast lazen andere pelgrims in frans, duits, en italiaans. Het kerkje zat bomvol, alle pelgrims (60) en zeker nog een 40 dorpsbewoners zaten in de mis.
Na de mis werd er gezamenlijk gedineerd. De zusters hadden spaghetti gemaakt en salade. In het afgelegen dorpje was voor de rest niets te doen dus alle pelgrims aten mee, de eetzaal zat afgeladen vol. De pelgrims hadden zelf ook wijn, limonade meegebracht. De salade werd uit een grote mand op de borden geschept. (zie foto). Na het diner werd in de kapel de zegening gegeven, de zusters zongen en een van hen speelde op de gitaar. Wij werden heel hartelijk bedeankt dat wij op onze tocht naar Santiago hier wilden overnachten. Hierna gingen wij gezamenlijk naar de zonsondergang kijken. Het werd een feestelijke afsluiting. Een man, Flakito, uit Nieuw-Zeeland speelde op zijn accordeon, Carlos en Paco speelden op de gitaar en zongen oude spaanse folklore.-Quanto Madeira en zulk soort liedjes. De nonnen dansten vrolijk mee. Johan was weer helemaal in zijn jeugd-tijd. Samen met non Elena danste hij op de spaanse muziek;
de nozem en de non. (zie foto)
De volgende morgen om 07.30 uur vertrokken wij na hartelijk te zijn uitgezwaaid naar Leon. Een rustige dag, mooi weer, de natuur is prachtig. Heel opvallend is het, dat je 's-morgens uit een vervallen, arm, saai, rommelig dorpje wegfietst en na 60 km in zo'n moderne stad als Leon aankomt. Een wereld van verschil.
Daar hebben wij ¡s-middags de kathedraal bezocht en de binnenstad. In de albergue waar wij sliepen was het een drukte van jewelste. Wij hebben beide slecht geslapen. Op straat was het constant feest en in de albergue, die in de binnenstad lag, dreunde het feestgedruis de hele nacht door.
Vanmorgen (zaterdag 27 mei) zijn wij wederom in zonnig weer aangefietst naar Astorga.
Een afstand van zo'n 60 km. Ook vandaag prima gefietst, wij waren vroeg in de albergue, nu hebben wij een kleine refugio uitgezocht, wij hopen nu goed te kunnen slapen. Morgen vertekken wij voor de laatste 275 kilometer, morgen is de geplande rustplaats Villafranca. Onderweg komen wij, na een behoorlijke klim, bij de historische plek, Cruz del Ferro.
Wij vertrokken wederom in prima fietsweer, wel was het 's-morgens behoorlijk koud, lange broek en handschoenen waren echt nodig. Na een uur of drie kwamen wij aan in Burgos, daar de kathedraal bezocht. Na daar even rond gekeken te hebben zijn wij doorgefiets naar Hontanas, een klein dorpje waar wij terecht konden in een Albergue munipical, een soort gemeenschapsruimte. Voordat wij in Hontanas aankwamen hebben wij een behoorlijk stuk verkeerd gefietst, wij hadden een afslag niet gezien, daardoor kwamen wij via een zandweg in een heel klein dorpje, wij hoopten daar een verkeersbord te vinden die aan zou geven waar wij ergens zaten. Wij hebben zeker een half uur door het dorp gedwaald, er waren alleen maar zandpaden die naar het dorp leidden, slechts een verharde weg kwam het dorp binnen, maar die ging terug naar Burgos. Via een korenland zijn wij uiteindelijk weer op de juiste weg gekomen. In Hontanas zijn wij donderdag 25 mei vertrokken naar Sahagun. Wij hadden volgens de routekaart daar een albergue gevonden. Helaas de albergue was drie dagen gesloten, wij verder moeten rijden. Tien kilometer verderop vonden wij in een heel vervallen dorpje een Albergue. Wij waren mooi op tijd in Bercianos del Real Camino, waar de albergue geregeld werd door nonnen.
Deze albergue en het verblijf daar was heel heel bijzonder. Wij werden opgewacht door twee nonnen. Eigenlijk was de albergue al vol, maar door hun menslievendheid regelden zij toch een slaapplaats. Ik kon samen met drie spanjaarden op de room for sick people slapen (EHBO-kamer), daar werd een matras op de grond gelegd en alweer een pelgrim kon slapen.
's-Avonds om 7 uur was er een HMis, mij was gevraagd of ik niet iets wilde voorlezen in een andere taal dan spaans. Het werd een lezing in het engels, daarnaast lazen andere pelgrims in frans, duits, en italiaans. Het kerkje zat bomvol, alle pelgrims (60) en zeker nog een 40 dorpsbewoners zaten in de mis.
Na de mis werd er gezamenlijk gedineerd. De zusters hadden spaghetti gemaakt en salade. In het afgelegen dorpje was voor de rest niets te doen dus alle pelgrims aten mee, de eetzaal zat afgeladen vol. De pelgrims hadden zelf ook wijn, limonade meegebracht. De salade werd uit een grote mand op de borden geschept. (zie foto). Na het diner werd in de kapel de zegening gegeven, de zusters zongen en een van hen speelde op de gitaar. Wij werden heel hartelijk bedeankt dat wij op onze tocht naar Santiago hier wilden overnachten. Hierna gingen wij gezamenlijk naar de zonsondergang kijken. Het werd een feestelijke afsluiting. Een man, Flakito, uit Nieuw-Zeeland speelde op zijn accordeon, Carlos en Paco speelden op de gitaar en zongen oude spaanse folklore.-Quanto Madeira en zulk soort liedjes. De nonnen dansten vrolijk mee. Johan was weer helemaal in zijn jeugd-tijd. Samen met non Elena danste hij op de spaanse muziek;
de nozem en de non. (zie foto)
De volgende morgen om 07.30 uur vertrokken wij na hartelijk te zijn uitgezwaaid naar Leon. Een rustige dag, mooi weer, de natuur is prachtig. Heel opvallend is het, dat je 's-morgens uit een vervallen, arm, saai, rommelig dorpje wegfietst en na 60 km in zo'n moderne stad als Leon aankomt. Een wereld van verschil.
Daar hebben wij ¡s-middags de kathedraal bezocht en de binnenstad. In de albergue waar wij sliepen was het een drukte van jewelste. Wij hebben beide slecht geslapen. Op straat was het constant feest en in de albergue, die in de binnenstad lag, dreunde het feestgedruis de hele nacht door.
Vanmorgen (zaterdag 27 mei) zijn wij wederom in zonnig weer aangefietst naar Astorga.
Een afstand van zo'n 60 km. Ook vandaag prima gefietst, wij waren vroeg in de albergue, nu hebben wij een kleine refugio uitgezocht, wij hopen nu goed te kunnen slapen. Morgen vertekken wij voor de laatste 275 kilometer, morgen is de geplande rustplaats Villafranca. Onderweg komen wij, na een behoorlijke klim, bij de historische plek, Cruz del Ferro.
-
27 Mei 2006 - 14:22
John En Ilse:
hola fietsers, wij zitten hier bij Piet en Thea naar de Giro d´italia te kijken. Hoe is het in de Giro d´compostella? Het eind is nu echt in zicht nog een kleine halve week fietsen en jullie einddoel is bereikt. De foto´s spreken voor zich. Jullie vermaken je prima. En Johan hoe danste Elena? Ook de Heilige mis zag er op de foto indrukwekkend uit. Leuk dat Theo toch iets heeft voorgedragen. Nog heel veel succes en zet hem op!!! Hasta la vista!! Groetjes de familia -
27 Mei 2006 - 14:28
Franka:
Ik proef uit de verhalen dat jullie het daar in Spanje steeds leuker gaan vinden. Willen jullie volgende week nog wel naar huis?
Ik weet zeker dat er hier in ieder geval heel veel mensen zijn die straks graag naar jullie verhalen zullen luisteren.
En Johan,
zo te zien heb je geen last van spierpijn gekregen van het fietsen als ik je zo met die non zie dansen (zeker de nodige wijntjes gedronken?)
Groeten vanuit een verschrikkelijk nat en koud Maasbommel -
27 Mei 2006 - 14:50
Monique:
fantastisch heren! prachtige foto's, nog veel plezier. hier regent het alleen maar... -
27 Mei 2006 - 14:53
Willie Van Doornik:
De laatste loodjes heren, nog 275 kilometer te gaan. Met pinksteren kun jij, Johan, gemakkelijk meedansen op de kermis, jouw kuiten zijn al gesmeerd. Mooi al die verschillende mensen die jullie ontmoeten met ieder zijn eigen verhaal. Later als ik groot ben ga ik ook nog eens zoiets doen. Heel veel plezier en geluk nog op de laatste kilometers!
Groet Willie -
27 Mei 2006 - 22:17
Gerard En Maria Van Amstel:
Hallo Theo en Johan
Wat een prachtige verhalen hebben jullie. We genieten er echt van of we bijna zelf meefietsen. Maar de kilometers schieten op die jullie nog af te leggen hebben. Mijn broer en zus en zwager zijn vandaag rond de middag aangekomen in Santiago. Maandagmorgen rijden ze terug naar Heesch.Ze zijn vandaag door familieleden onthaald in Santiago. Als ze net als jullie zulke verhalen hebben te vertellen dan ga er maar voor zitten.Ze zijn 3 dagen later vertrokken als jullie maar hebben een gemakkelijker tocht.
Heel veel fietsplezier en we blijven jullie volgen !
Groeten van ons uit Dennenburg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
